Με κάνεις καλύτερο Άνθρωπο...

Το έχεις ακούσει ποτέ αυτό; Σου έχει συμβεί μήπως να το πεις ο ίδιος σε κάποιον; Εγώ το έχω πει, επειδή το έχω αισθανθεί και είναι πολύ όμορφο. Όχι στον ίδιο άνθρωπο κάθε φορά. Επίσης μου το έχουν πει, περισσότερες φορές από ότι το έχω κάνει εγώ, διαφορετικοί άνθρωποι, σε άσχετες μεταξύ τους φάσεις! Συγκλονιστικό!

Το τι σημαίνει για τον καθένα "Καλύτερος Άνθρωπος", είναι πολύ υποκειμενικό. Νομίζω έχει να κάνει πολύ με τη φάση στην οποία βρίσκεται ο καθένας. Και ακόμα καλύτερα, με τη φάση στην οποία δεν φανταζόταν ότι βρίσκεται, ώσπου ξαφνικά, έρχεται η στιγμή εκείνη που κάτι λέει ο άλλος, κάτι κάνει, κάπως διαφορετικά σε κάνει να νιώθεις και είναι σαν να σε χτύπησε ηλεκτροφόρο καλώδιο. Και ξυπνάς από έναn λήθαργο που πολλές φορές δεν είχες καν αντιληφθεί ότι βίωνες.

Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο δεν το παραδέχεται εύκολα ο άνθρωπος. Ποιος είσαι εσύ τώρα που θα του δείξεις το κάτι άλλο; Eίναι πιο εύκολο να το κρατήσει κλειστό το στοματάκι του αυτός που μόλις ξύπνησε και ας θέλει να σου πει έστω ένα "τι λες τώρα;;;;". Είναι πιο εύκολο να δείχνει αδιάφορος και να σνομπάρει εντελώς τον "διαφορετικό". Αισθάνεται καλύτερα έτσι. Πιο βολικά. Πιο οικεία. Μέσα του όμως αυτό που ξυπνάει, σπάνια ξαναπάει για ύπνο! 

Δεν μάθαμε να αγαπάμε ουσιαστικά, ούτε να μας αγαπάμε. Αλλά και εμείς, εντάξει, μεγαλώνουμε και αρνούμαστε να το προσπαθήσουμε, έστω. Βολευόμαστε με το να επαναλαμβανόμαστε, να μην αλλάζουμε, να γκρινιάζουμε, να μιζεριάζουμε, να μην ανοίγουμε την καρδιά μας με διάθεση να συνεννοηθούμε... αφού είναι πιο εύκολο να γκρινιάζουμε και να ρίξουμε και καμιά ευθυνούλα στον απέναντι, τι; δεν βολεύει; μια χαρά βολεύει και παραβολεύει. 

Για να δεις ότι έχεις περιθώρια βελτίωσης και μάλιστα μεγάλα περιθώρια, πρέπει πρώτα πρώτα να δεις καθαρά τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να τα πείτε για λίγο. Οι 2 σας. Όχι παρέα με όλους όσους σέρνεις και σέρνονται μαζί σου. Καλύτερα από εσένα για εσένα, δεν ξέρει κανείς. Και μην βολεύεσαι σε ξένα "ξέρω εγώ..για το καλό σου είναι". Κανείς δεν ξέρει, πίστεψέ με. Ο δρόμος σου είναι δικός σου!

Και δεν μιλάμε για εγχειρίδιο με συμβουλές. Ούτε τυφλή εκτέλεση εντολών. Μιλάμε για όλα τα αισθητήρια σε δράση, μάλλον σε ετοιμότητα και διάθεση για δράση. Όχι μόνο την ψυχρή λογική στην πρώτη γραμμή. Όταν σε ξυπνάει κάποιος, σε κάνει να βλέπεις τη ζωή και αλλιώς. Σε οδηγεί να δοκιμάσεις άλλα όρια. Σε βάζει σε μια διαδικασία να δουλεύεις με άλλη ένταση, απλά σε διαφορετικά πράγματα από ότι συνήθιζες. Σου βγάζει εάν πιο απλό, ουσιαστικό και αυθεντικό εαυτό. Τον δικό σου.

Όταν λοιπόν αποφασίσεις ότι όντως μπορείς και καλύτερα, ξεκίνα να το εφαρμόζεις. Δες πως ακριβώς σε ξύπνησε ο άλλος άνθρωπος και μην τον χάσεις. Αν όχι τον ίδιο ακριβώς, την επαφή και την επικοινωνία, έστω. Μην αντιγράφεις τυφλά! Δες πίσω από τα λόγια και τις πράξεις και ψάξε τι δουλεύει με εσένα. Μπορεί όντως να δουλεύουν πολλά ή λίγα. Το γεγονός ότι σε άγγιξε κάτι όμως από αυτά, σημαίνει ότι κάτι έστω, θα σε βοηθήσει.

Η αλλαγή θέλει συνειδητοποίηση, διάθεση και προσωπική δουλειά. Θέλει να ξεκαβαλίσεις αρχικά, για να μπορέσεις να δεις ότι απέναντι σου έχεις kai άλλους ανθρώπους και ότι όπως και εσύ, έχουν και αυτοί ιδέες, θέλω, γνώμη, εμπειρίες και έχουν κάθε δικαίωμα να τα εκφράζουν και να τα υπερασπίζονται. Τη ζωή τους αφορά, μόνο που τελικά πολλά από αυτά αφορούν και εσένα και τη δική σου ζωή. Με κάποιον ανεξήγητο τρόπο ταιριάζουν πολύ και σε εσένα. Όταν αποφασίσεις να το δεχτείς αυτό, θα καταλάβεις πολύ εύκολα πως ένας άλλος άνθρωπος, εντελώς "ξένος" μπορεί να σε οδηγήσει στο να κάνεις τέτοιες αλλαγές στη ζωή σου που θα ζεις όντως διαφορετικά και θα αισθάνεσαι διαφορετικά. 

Ίσως τότε ωριμάσεις και αρκετά και μπορέσεις να πεις στον άλλον, τον όποιον άλλον, "Με κάνεις να θέλω να αλλάξω προς το καλύτερο και θέλω απλά να το ξέρεις". Όταν αφήσεις τον εαυτό σου λίγο πιο ελεύθερο, θα καταλάβεις ότι δεν χρειάζεται να εξηγείς τα πάντα αρκεί να τα νιώθεις. Θα σταματήσεις πιο γρήγορα τις δικαιολογίες και θα κάνεις πράξη το διαφορετικό. 

Για εμένα νόημα έχουν στη ζωή μου οι άνθρωποι που με οδηγούν σε αλλαγές, όσο πιο μεγάλες τόσο το καλύτερο. Που με βοηθάνε να μάθω! Οι άνθρωποι που θέλουν επίσης να είναι στην καθημερινότητα μου. Υπάρχουν άπειροι ρόλοι. Οι άνθρωποι με τους οποίους μπορώ να μιλήσω ανοιχτά και που γελάμε μαζί. Που ξέρω ότι μπορώ να στείλω ένα μήνυμα ή να κάνω ένα τηλεφώνημα και να συνεννοηθώ, επειδή το έχω ανάγκη. Και είμαι ευγνώμων που μπορεί και συμβαίνει και το αντίθετο. Που ακομπλεξάριστοι άνθρωποι υπάρχουν στη ζωή μου με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Ανεξαρτήτως φίλου και ηλικίας, τους εκτιμώ και ναι, τους αγαπώ πολύ! Και τους ευχαριστώ που χωρίς να καταλαβαίνω πως, τους αλλάζω την καθημερινότητα ευχάριστα. Και το μοιράζονται εντελώς αληθινά μαζί μου!!!

Μ.