Επικοινωνία στον αυτόματο πιλότο!

Συνομιλία, δεν σημαίνει επικοινωνία. Ω, ναι! Και καλό είναι να το πάρουμε απόφαση ότι, μόνο αν ξέρουμε τι θέλουμε μπορούμε να συνομιλήσουμε και γιατί όχι, να έρθουμε κοντά και να επικοινωνήσουμε σωστά με τους άλλους. Η Ζωή τιμωρεί τις αοριστίες και τις επιθυμίες που απλά αιωρούνται χωρίς σκοπό με αδιαφορία και επιβραβεύει τη δράση, με δράση! Σου δίνει αυτό που ξεκάθαρα ζητάς. "Ζήτα και θα Λάβεις", είπε Κάποιος, Κάπου, Κάποτε. Ζήτα όμως!

Ξεκινάει από εμάς όλο αυτό.  Αν φοβάσαι να μιλήσεις στον εαυτό σου για αυτά που θες και συμπεριφέρεσαι σαν τον Dr Jekyll and Mr Hyde, λίγες πιθανότητες υπάρχουν στο να συνεννοηθείς και με τους γύρω σου. Το ότι τους μιλάς, ενώ κρύβεσαι, δεν σου δίνει το πλεονέκτημα στην σχέση και στην επαφή σας. Απλά μαζεύεις μέσα σου όλο αυτό το μπερδεμένο κουβάρι το οποίο απλά μεγαλώνει, μέχρι τη στιγμή που θα σε εξαφανίσει και εσένα τον ίδιο. 

Επικοινωνώ, σημαίνει σχετίζομαι. Και βοηθάει πολύ στο να μπορείς τόσο να το παραδεχτείς αυτό σε εσένα, όσο και να το επικοινωνήσεις με τα άτομα που σε ενδιαφέρουν. Σίγουρα δεν μιλάς το ίδιο με τις άμεσες επαφές σου και με την ταμία στο super market, αλλά καταλαβαίνεις απόλυτα τη στιγμή που είσαι παρών στην κάθε περίσταση. Όταν είσαι συγκεντρωμένος στο ταμείο και με την ταμία μπορείς να σχετιστείς. Όπως αντίστοιχα, το ότι μιλάς στο σπίτι με τους δικούς σου, ή στο χώρο της εργασίας σου, δεν σημαίνει και ότι επικοινωνείς απαραίτητα, το ξέρεις πάρα πολύ καλά αυτό. Ξέρεις πότε είσαι εκεί και πότε είσαι απών. 

Δεν υπάρχει πιο όμορφο και ουσιαστικό πράγμα στην επικοινωνία, από το να λες ή έστω να γράφεις στις μέρες μας, αυτό που ακριβώς θες να επικοινωνήσεις. Και εκεί έγκειται η μεγάλη διαφορά στο πως σχετίζεσαι με τους άλλους. Υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους έχεις πλήρη και ευθυγραμμισμένη επικοινωνία, όπου και αν βρίσκονται και όποια ώρα και αν τύχει να επικοινωνήσετε. Και το ξέρεις, επειδή κυρίως το αισθάνεσαι. Το σώμα σου, οι παλμοί της καρδιάς σου και η αναπνοή σου, ανταποκρίνονται στα λόγια του άλλου. Η διαίσθησή σου δεν κάνει λάθος. 

Και υπάρχουν και αυτές οι δύστοκες και χρονοβόρες επικοινωνίες, που αναθεματίζεις την ώρα που αποφάσισες να δοκιμάσεις να εμπλακείς σε συζήτηση με τον άλλον. Κούραση, βάρος και ενεργειακό στράγγισμα. Σιγά ρε παιδιά εσείς οι "του άντρα του πολλά βαρύ...." χαλαρώστε λίγο. Γιατί πολύ καλά ξέρετε ότι εκεί που θέλετε, μια χαρά και χρόνο έχετε και διάθεση. Άρα τι έμεινε, να πείτε εκεί που ΔΕΝ θέλετε να επικοινωνήσετε, ότι πολύ απλά ΔΕΝ θέλετε, δεν είναι η κατάλληλη ώρα, δεν έχεις διάθεση. Και βγάζετε και από τη δύσκολη θέση και τον απέναντί σας. 

Ε, αυτές λοιπόν τις ζόρικες επικοινωνίες, όπου είναι εφικτό, κόψτε τες. Επικοινωνία με το ζόρι, δεν μπορεί να επιτευχθεί. Και δεν είναι και απαραίτητο. Απλά, αν είσαι άνθρωπος και σε ενδιαφέρει ο άνθρωπος, ως όρος και ως υπόσταση, μάθε ότι υπάρχουν και κανόνες στο παιχνίδι της επικοινωνίας. Δεν μπορείς για παράδειγμα να εμφανίζεσαι όποτε σου κάνει κέφι και να εξαφανίζεσαι επίσης για όσο σου κάνει κέφι. Κανέναν δεν εξυπηρετεί μια τέτοια κατάσταση. Ούτε καν εσένα τον ίδιο που παίζεις έτσι. Κουράζει και ξενερώνει η φάση!

Η επικοινωνία αποτελείται από 10% πληροφορία και 90% συναίσθημα. Δεν θεωρώ καν επικοινωνία αυτή μεταξύ των ανθρώπων που αρνούνται να μοιραστούν το οτιδήποτε, από φόβο κυρίως του να σχετιστούν με έναν άλλο άνθρωπο και απλά φλυαρούν επιφανειακά για να ξεφύγουν από τη μοναξιά τους. Φυσικά και θα υπάρχουν χαλαρές συζητήσεις με ανθρώπους, αλλά αν και σε αυτές είσαι συγκεντρωμένος και δηλώνεις παρών, αμέσως μετατρέπονται σε τέτοιες με ουσία. Δεν θα επεκταθώ σε επικοινωνία που σου απαγορεύουν οι "αγαπημένοι" σου να έχεις...για το καλό σου!!!

Ουσιαστική επικοινωνία σημαίνει αισθάνομαι ελεύθερος να είμαι αυτό που είμαι. Σημαίνει μιλάω ανοιχτά και ξεκάθαρα και δεν φοβάμαι μήπως παρεξηγηθώ. Εκφράζω αυτό που σκέφτομαι και νιώθω και η επικοινωνία δεν στηρίζεται στην επίκριση, τον εξορθολογισμό, την αψιμαχία σωστού και λάθους και την τυπική συναλλαγή διαχείρισης καθημερινών ζητημάτων μόνο. Επικοινωνώ σωστά σημαίνει και ότι ξέρω και μπορώ να ακούω και σωστά. Δεν συμπεριφέρομαι αδιάφορα, σέβομαι το "θέλω" και το "δεν θέλω" του απέναντι και δεν επιδιώκω να χειραγωγώ και να ελέγχω τόσο τη συζήτηση, όσο και τον άλλον άνθρωπο. 

Δεν μιλάω για να γίνω αποδεκτός. Δεν προσπαθώ να είμαι ο καλός της υπόθεσης. Εκφράζω αυτό που βιώνω. Την αλήθεια μου. Και ο απέναντι οφείλει να μπορεί να ακούσει. Αν δεν μπορεί, θα πρέπει να φροντίσει να το μάθει. Και αν δεν είναι τελικά εφικτή η επικοινωνία, ο πιο ώριμος, οφείλει να τη διακόψει. Και κάπως έτσι συνυπάρχεις με ανθρώπους που πραγματικά επικοινωνείς και περνάς όμορφα. Ο χρόνος όλων μας είναι πολύτιμος!

Όλοι έχουμε να μοιραστούμε πολύ όμορφα πράγματα με τους άλλους. Με κάποιους συμβαίνει να μπορούμε και να θέλουμε να μοιραστούμε περισσότερα και με άλλο βάθος. Αυτό πρέπει όχι μόνο να το εκτιμήσουμε όταν μας συμβαίνει, αλλά και να φροντίσουμε να μην το χάσουμε. Είναι εκείνες οι πιο όμορφες ώρες, που αισθάνεσαι εντελώς απογυμνωμένος και όχι μόνο δεν σου δημιουργεί δυσφορία αυτό, αλλά ίσα ίσα σε κάνει να αισθάνεσαι πιο διάφανος από ποτέ. Πιο ανάλαφρος, πιο ήρεμος, πιο γεμάτος και πιο Εσύ. 

Σίγουρα όλα τα παραπάνω τα γνωρίζουμε. Τα έχουμε κάπου ακούσει ή τα έχουμε διαβάσει. Τα έχουμε ζήσει επίσης. Το θέμα είναι τώρα απλά να τα αναγνωρίσουμε ως συμπεριφορές και να σταματήσουμε να δικαιολογούμε τις καταστάσεις και κυρίως να δικαιολογούμε τον εαυτό μας. Η επικοινωνία, εμπεριέχει ευθύνη. Πόσο μάλλον η σωστή, ουσιαστική και βοηθητική επικοινωνία μας με τους άλλους. 

Δοκίμασε την επόμενη φορά, να σχετιστείς, να επικοινωνήσεις δηλαδή, ακριβώς με την αλήθεια σου και άσε στην άκρη τόσο τη μάσκα που φοράς, όσο και τον καθωσπρεπισμό σου. Θα δεις ποιος σε αντέχει και ποιος όχι. Ποιος σε καταλαβαίνει, ποιος απολαμβάνει αυτό που είσαι και με ποιον αξίζει τελικά να περνάς το χρόνο σου. Το όποιο χρόνο σου επιτρέπει το μυαλό σου. Δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς. Πιο αλήθεια, δεν γίνεται.

Μ.